Dziś budzik zadzwonił o 6.50.”Może by tak pospać jeszcze godzinkę, półtorej-pomyślałem a na kozaczki uderzyć późnym popołudniem? :). Nie!!! Wszystko już przygotowane do wyprawy, czeka koszyk, a w nim drugie śniadanie, koniecznie butelka wody, coś na kleszcze i komary (choć tych ostatnich niewiele) i oczywiście nożyk, więc WSTAJEMY!!!”
O 7.20 już siedziałem na rowerku ze świadomością, że mam tylko 3 godzinki i do pokonania ok.15 kilometrów leśnymi duktami (7,5 x2) .Sam czas jazdy więc na miejsce i z powrotem to jedna trzecia z naszej dzisiejszej puli 🙂 .
Solidne pedałowanie sprawiło, że zameldowałem się na miejscu o 7.50 
. Choć jeszcze dobrze nie zsiadłem z rowera, nie oparłem się pokusie by „zapuścić żurawia” w przydrożne jagodziska.
To była dobra decyzja, bo od razu dostrzegłem tam „coś „pomarańczowego” . Piękny.
Nieźle się zaczyna,pomyślałem, po czym zacząłem buszować po dobrze znanych mi brzózkach. Drugie znalezisko, jeszcze piekniejsze.
Oto kolejne…
,
Kilkanaście minut później mój entuzjazm, zdecydowanie przygasł. Druga miejscówka zawiodła strasznie. Nic! Zero! „Jak to?A może ktoś tu był?” 🙂 .
Skończyło się więc na kilku kozaczkach,choć apetyty były większe 🙂
Najważniejsze jednak, że udało się strzelic kilka fotek i znaleźc pomysł na sklecenie kilku zdań o tej grzybowej wycieczce.
W drodze powrotnej „zerknąłem” jeszcze za usiatkowanymi, jednak nie dane mi dzisiaj było je znaleźć.
Była za to niespodzianka. Malutkie, gotowe do swej pierwszej w tym sezonie sesji zdjęciowej….
marios232
Moim skromnym zdaniem to jak na obecną porę roku bardzo ładnie.
A kozaczki bardzo ładne
Miłe dla oka!