Krakowskie Dolinki turystycznie i grzybowo – Część I

Galeria foto – Klimaty Doliny Bolechowickiej
Galeria foto – Grzyby Doliny Bolechowickiej
W ubiegłą niedzielę poczułem, że już dość „siedzenia” w domu, pora ruszyć na poszukiwanie oznak wiosny. Wybór padł na jedną z krakowskich dolinek – Dolinę Bolechowicką.
Dolina ta nie jest bardzo oddalona od Krakowa, dlatego po 30 minutach wraz z małżonką byliśmy już na miejscu. Wszystkim odwiedzającym Dolinkę Bolechowicką radzę zaparkować samochód z dala od drogi prowadzącej bezpośrednio od wejścia do dolinki (zakaz wjazdu i częste interwencje straży miejskiej) . W niedzielny ranek ruch turystyczny był mały, praktycznie nikogo tam nie było… Bliżej południa zaczęli pojawiać się pierwsi spacerowicze,  a nawet o zgrozo motocykliści ! ,  którzy za nic mają zakaz wjazdu w dolinkę i do rezerwatu… Nasza uwaga skupiona była jednak na wyszukiwaniu grzybów i ich fotografowaniu. Małżonce udało się znaleźć grzyby, na które bardzo liczyłem i powinny się już pojawić. Kilka lat temu miałem okazję być w tej dolince i znaleźć pojedyncze stanowisko czarek austriackich.

Znalezione wtedy czarki były znacznie później, bo w kwietniu i dlatego do końca nie byłem przekonany, że uda nam się je wypatrzyć już w lutym. Okazało się, że w całej dolince praktycznie nie było śniegu i czarki miały możliwość pięknie wyrosnąć. Trochę dalej od miejsca pierwszego stanowiska znaleźliśmy kolejne bardzo rozległe i pełne pięknych czarek. Innym grzybem, który wyjątkowo pięknie rósł w Dolinie Bolechowickiej było ucho bzowe.

Duża ilość zdjęć jak zwykle posłużyła jako formowe zagadki, do których serdecznie zapraszam. >>> <<<

Myślę, że wczesna wiosna jest wspaniałą porą do odwiedzenia kolejnych krakowskich dolinek…
Więcej informacji o pierwszej w tym roku odwiedzonej przez nas dolince dowiecie się z tych wiadomości i oczywiście z dwóch galerii zdjęć do obejrzenia których zapraszam.

Dolina Bolechowicka – dolina na Wyżynie Olkuskiej znajdująca się między Karniowicami a Bolechowicami, około 15 km od Krakowa. Wchodzi w skład Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie. Wejście do dolinki stanowi tzw. Brama Bolechowicka zbudowana z wapiennych, widocznych z daleka skał o wysokości ok. 30 m. Skały tworzące tę bramę to Filar Abazego po wschodniej stronie, oraz Filar Pokutników po zachodniej stronie. Za nim znajduje się Zamarła. Wszystkie te skały udostępnione są do wspinaczki skalnej. Trenowali na nich najwybitniejsi polscy alpiniści i himalaiści.Tuż przed bramą, oraz zaraz za nią znajdują się na łagodnych zboczach niewielkie łąki, na których zwykle odpoczywają turyści. Tablice opracowane przez specjalistów z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w ramach projektu Małopolski Szlak Geoturystyczny informują o budowie geologicznej tego wąwozu. Później dolina zwęża się tworząc zalesiony parów. Dnem doliny płynie niewielki potok Bolechówka, w skałach przed Bramą Bolechowicką znajduje się duże krasowe źródło będące pomnikiem przyrody.

Jest to jedna z najkrótszych podkrakowskich dolinek (ma długość około 1,5 km), ale bardzo atrakcyjna widokowo. Kilkaset metrów od Bramy Bolechowickiej idąc w głąb doliny, znajduje się dwustopniowy wodospad – rzadkość na terenie Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Zbocza doliny w jej dolnej części pokrywają lasy grądowe, wyżej dominuje bór mieszany z przewagą sosny zwyczajnej i dębu bezszypułkowego. Na wylesionych, stromych zboczach znajdują się murawy kserotermiczne.

Wapienie budujące dolinę pochodzą z okresu jury. Są to głównie skaliste rafopodobne wapienie z domieszkami wapieni okruchowych. Powstały w płytkim morzu, jakie w późnej jurze znajdowało się na tych terenach. Ich budowa geologiczna wskazuje, że znajdują się one w rozległej, związanej z trzeciorzędowymi ruchami tektonicznymi strefie przyuskokowej oddzielającej Płytę Ojcowską od Rowu Krzeszowickiego.

Dolina Bolechowicka objęta jest ochroną rezerwatową – w południowej części doliny (od Bramy Bolechowickiej zaczynając) znajduje się rezerwat przyrody Wąwóz Bolechowicki.

źródło: Wikipedia

Zobacz też  Relacja z Doliny Eliaszówki
Zobacz też Relacja z Doliny Będkowskiej