Kapelusz - w kształcie początkowo półkulisty, szybko przechodzący do płaskiego, czasem nawet lekko wywinięty. Osiąga średnicę od 10 do 25 mm. Higrofaniczny. W porze wilgotnej ma kolor brązowordzawy, brązowopomarańczowy, z bardzo dobrze widocznym prążkowaniem, biegnącym od brzegu do 1/3 promienia kapelusza. Brzeg bywa niekiedy strzępiasty. W porze suchej w barwie kremowej lub jasnoochrowej. Powierzchnia bliżej brzegu, usiana odstającymi łuseczkami, z wyłączeniem samego szczytu, który jest nagi. Barwa łusek biaława. Łuski stanowią pozostałość osłony częściowej, która szybko zanika.
Blaszki - w barwie cynamonowobrązowe, białawe na ostrzu. Dość rzadkie. Szerokie do 3 mm, różnej długości. Przyrośnięte lub lekko zbiegające.
Trzon - jest w kolorze jaśniejszym od kapelusza Osiąga długość do 40 mm i grubość od 1 do 3 mm. W kształcie wysmukły, nieregularnie cylindryczny, centralny. Bywa często wygięty. Lekko zgrubiały u podstawy, gdzie zasnuty jest strzępkami, wełnistej, białej w kolorze, grzybni. Wewnątrz pełny. Gładki lub z nielicznymi ciemniejszymi łuseczkami bliżej kapelusza.
Miąższ - koloru brązowawego. W kapeluszu bardzo cienki i elastyczny, miękki i soczysty. Włóknisty w trzonie. Niezmienny. W smaku słodko-cierpki, lekko piekący. W zapachu grzybowy.
Wysyp zarodników- ochrowobrązowy
Zastosowanie- niejadalna.
Występowanie - pospolita. Pojawia się od października do maja, poza okresem silnych mrozów. Wyrasta z gleby, a substratem są martwe gałązki lub szczątki roślin. Spotykany w lasach liściastych i poza nimi. Lubi podłoże próchnicze i tereny wilgotne oraz towarzystwo brzóz, dębów, olch i topól. Występuje pojedynczo lub w małej gromadzie.