Kapelusz: do 15 cm średnicy , początkowo wypukły, ulega wypłaszczeniu w miarę rozwoju. Mięsisty, suchy, pokryty włoskami- kosmatymi włókienkami . Deszcz może zmyć włókienka z powierzchni pokrywy, pozostawiając lepką, kleistą warstwę. Starsze okazy mogą być prawie gładkie.
Rurki:5-12 0,2-0,5 mm , pory koloru żółtego poprzez brązowo-żółty do ochrowego. Uciśnięte ,powodują powstanie plam brązowych lub czerwono-brązowych.
Trzon: od 6 do 12 cm długości i zwykle 1-3 cm średnicy. Żółty, czasem z czerwonawymi smugami, żółty wewnątrz. Jest równej szerokości na całej długości, lub stożkowy u podstawy. Tkanka podstawy może wykazywać słabo niebieskawo-zielone plamy po przekrojeniu, choć reakcja ta nie jest zwykle widoczna u dojrzałych osobników.
Pierścień: delikatny i kosmkowaty, wkrótce znika lub pozostawia cieńką, białawą strefę pierścieniową.
Zarodniki: wysyp cynamonowobrązowy , wrzecionowate do eliptycznych, mają gładką powierzchnię i wymiary 8-11 do 3-4 mikrometrów .
Zastosowanie: jadalny ,choć opinie różnią się znacznie co do jego jakości. Miąższ w smaku lekko kwaśno-słodki, zapach delikatny, przyjemny, słodkawy.
Występowanie: gatunek pochodzi z Ameryki Północnej , rozprzestrzenił się w Europie , w bezpośrednim sąsiedztwie daglezji - mikoryza.
Możliwość popełnienia pomyłki:owocniki wielkością i pokrojem przypominają chronionego borowiczaka dętego - Boletinus cavipes, od którego odróżniają się przede wszystkim pełnym trzonem , półokrągłym kapeluszem bez środkowego wybrzuszenia i występowaniem pod daglezjami.
Link do atlasu KLIKNIJ
