
Owocnik - średnica 4-12 cm, ciemnopopielaty, czasem z ochrowym lub brązowym odcieniem, w czasie deszczu nieco lepki, a podczas suchej pogody błyszczący, gładki, od środka ku brzegom pokryty prawie czarnymi, promieniście biegnącymi włókienkami skórka daje się dość łatwo zdejmować, początkowo dzwonkowaty, później szybko staje się płaski z nieznacznym garbkiem.
Blaszki - białe lub jasno-żółtawozielonkawe, dość grube, zatokowato wycięte lub zbiegające na trzon
z nieznacznym ząbkiem, nieco wodniste, gęsto ustawione.
Trzon - wielkość 6-12*1-3 cm, białawy, czasem z odcieniem żółtawym lub zielonkawym, gładki, prosty lub lekko skręcony. Przy przełamaniu pęka na podłużne włókienka, które skręcają się spiralnie.
Miąższ - białawy, niekiedy o odcieniu szarawym, szczególnie wyraźnie pod skórką kapelusza, natomiast na wierzchołku trzonu bywa żółtawy, smak łagodny, zapach mączny.
Wysyp zarodników - biały.
Występowanie - od października do grudnia w lasach iglastych, najczęściej sosnowych na glebach piaszczystych, pospolita, rośnie niekiedy masowo.
Zastosowanie - jadalna.
Możliwość popełnienia pomyłki - do gąski niekształtnej podobna jest gąska rózgowata (Tricholoma virgatum), której kapelusz podobnie czarno włókienkowany bywa wyraźnie stożkowato zaostrzony, lecz o suchej powierzchni. Blaszki ma szarawe o czarniawych ostrzach. Po dłuższym żuciu miąższ ma smak piekący i gorzki. Jest to grzyb słabo trujący.