link do atlasu na portalu>>> KLIKNIJ
Owocnik - oliwkowobrunatny, brudnooliwkowy, żółtooliwkowy, ciemniejszy w centrum, zmienny, z czasem zaczynają dominować odcienie żółci i czerwieni, 2-12cm średnicy. Początkowo półkulisty, z wiekiem wypukły do płaskiego i wklęsłego, czasem ze słabo zaznaczonym garbkiem, powierzchnia gładka, śluzowata, brzeg długo podgięty, początkowo połączony śluzowatą osłoną z trzonem.
Blaszki - początkowo białe, później żółte, u starych okazów pomarańczowoczerwone, dość rzadko ustawione, różnej długości, lekko zbiegające.
Trzon - początkowo biały, później ciemnieje i staje się żółty do pomarańczowoczerwonego, równogruby lub nieco zwężony u podstawy, śluzowaty; powierzchnia trzonu wzdłużnie włókienkowata.
Pierścień - słabo zaznaczony.
Miąższ - żółtawy, niezmienny, smak łagodny, słaby zapach, czasem delikatnie owocowy.
Wysyp zarodników - biały.
Występowanie - od października do grudnia w lasach iglastych, przeważnie pod sosnami, często pojawia się także po pierwszych nocnych przymrozkach, często gromadnie.
Zastosowanie - jadalna.
Możliwość popełnienia pomyłki - z lejkówka zimową Clitocybe brumalis, której owocniki są bardzo podobne. Podobna wodnicha oliwkowobiała Hygrophorus olivaceoalbus.
Status na Czerwonej Liście: I - o nieokreślonym zagrożeniu
Uwagi - wodnicha jasnożółta gromadzi stosunkowo dużo radioaktywnego cezu!
Literatura:
Przewodnik grzyby" Ewald Gerhardt
Jaki to grzyb?" Markus Fluck
Gumińska B., Wojewoda W., 1983, Grzyby i ich oznaczanie.
Dermek A., Pilat A., 1991, Poznajemy grzyby.
