
Owocnik - żywo żółtozielonkawego koloru, z oliwkowym lub z ochrawymi włókniście wyrośniętymi łuseczkami, często popękana na brązoworude łuseczki, wilgotna słabo lepka. 5-12cm średnicy. Młody półkulisty, potem rozpostarty, czasami z tępym garbikiem, brzeg początkowo podwinięty, z wiekiem pofalowany.
Blaszki - niejednakowej długości, siarkowożółte wąsko przyrośnięte lub wykrojone ząbkiem, ciasno ustawione.
Trzon - barwy od kapelusza, jasnożółty, do 2 cm średnicy, walcowaty, powierzchnia gładka lub z pojedynczymi kosmykami, pełny.
Miąższ - białawy do bladożółtego, niezmienny, zwarty, smak łagodny, zapach słabo mączny.
Wysyp zarodników - biały.
Występowanie - pospolity. Owocniki wyrastają pojedynczo lub w grupach od września do późnej jesieni. Zwykle w lasach iglastych na piasku.
Status na Czerwonej Liście: I - o nieokreślonym zagrożeniu
Zastosowanie - jadalna.
Możliwość popełnienia pomyłki z - śmiertelne trującym muchomorem sromotnikowym (Amanita phalloides). posiada również zielonkawy kapelusz, za to białe blaszki, pochwę u podstawy trzonu. Gąska siarkowa (Tricholoma sulphureum) ma także żółte blaszki, jest mniejsza, kapelusz jest aksamitny, nie lepki, w dotyku. Gąska oddzielona (Tricholoma sejunctum) ma białe blaszki, kapelusz jest zielonkawy ale czarnymi włókienkami.
UWAGA ! W niektórych krajach miedzy innym w Hiszpanii zakazano obrotu gąską zielonką po doniesieniach prasowych o podejrzewaniu tego grzyba o przypadki rabdomiolizy. Przeczytaj artykuł na ten temat.
>>> PRZECZYTAJ
Uwagi- dopuszczony do obrotu handlowego i przetwórstwa na terenie Polski.
Inne nazwy zwyczajowe- prośnianka, członka, gąska żółta, zieleniatka, żółta.