Link do atlasu na portalu >>> KLIKNIJ
Owocnik- jednolicie zabarwiony oliwkowożółty, żółtoochrowy do szarobrązowego, oliwkowozielonawy, szarozielonawy, średnicy 3-15cm, najpierw półkulisty, potem wypukły do rozpostartego, powierzchnia zamszowata, matowa.
Pory- złocistożółte lub zielonożółtawe, duże, kanciaste, do 1.5 mm szerokości.
Rurki- tej samej barwy; długości 5-15 mm, uciśnięte nie błękitnieją, wycięte do zbiegających.
Trzon- 6-10cm x 1,5-2cm, walcowaty, wysmukły, pełny, u podstawy nieco cieńszy niż u szczytu, barwy żółtej, żółtobrązowej lub czerwonobrązowej, trochę włóknisty, niekiedy z cienkimi kosmykami, tworzący u szczytu delikatną ziarnistość lub rodzaj siateczki. Niekiedy cały żółtoochrawy od intensywnie żółtego, u starszych okazów u podstawy brązowawy.
Miąższ- białawożółtawy, w trzonie wyraźnie żółty, niezmienny lub jedynie nieznacznie niebieszczejący; u młodych egzemplarzy dość twardy, u starych gąbczasty, zapach słaby, przyjemny; smak łagodny.
Wysyp zarodników- brązowooliwkowy.
Występowanie- w lasach iglastych lub liściastych, wszędzie dość pospolicie jakkolwiek przeważnie pojedyńczo lub tylko po parę sztuk. Owocuje od lipca do października, zwykle na kwaśnych glebach, często w lasach iglastych wśród krzewinek borówki i czarnej jagody.
Zastosowanie- jadalny.
Możliwość popełnienia pomyłki- do podgrzybka zajączka podobny jest trochę podgrzybek złotawy, którego trzon w górnej części jest zawsze czerwony, Identycznie, zabarwione pory ma podgrzybek żeberkowany (Xerocomus spadiceus) jego owocniki są zwykle mniejsze.
Uwagi- do suszenia z powodu miękkości kapeluszy mało się nadaje. Gatunek ten najczęściej używany jest jako domieszka do potraw z innymi grzybami.
