link do atlasu na portalu >>> KLIKNIJ Owocnik - młody kapelusz jest stożkowaty lub dzwonkowaty, po otwarciu staje się płaski, o średnicy dochodzącej do 15 cm, rdzawogliniastobrązowy, pokryty wyraźnymi żółtymi lub ciemnobrunatnymi, stożkowatymi lub zaostrzonymi łuskami.
Blaszki - białe, często rozwidlone, dość wąskie i ciasno ustawione, przy pierścieniu nieregularnie drobno bruzdkowane.
Trzon - wysoki do 12 cm, grubość od 1 do 2 cm, białawy. Pod zwisającym, skórzasto-włóknistym kołnierzem zwykle pokryty łuskami o barwie takiej samej jak kapelusz, walcowaty i w dolnej części niekiedy zgrubiały.
Miąższ - biały, o nieprzyjemnym zapachu i smaku.
Wysyp zarodników - biały.
Występowanie - można go znaleźć w lasach szpilkowych i liściastych, częściej wśród gęstych liści, przy brzegach dróg i w zaroślach, pojawia się od sierpnia do października.
Zastosowanie - z powodu odrażającego zapachu i smaku grzyb ten nie nadaje się do spożycia.
Możliwość popełnienia pomyłki - istnieje około 11 gatunków czubajeczek podobnych do siebie, z zaostrzonymi łuskami albo mniej lub bardziej wyraźnymi, gęstymi brodawkami. Z reguły są to jednak grzyby mniejsze: do dokładnego ich oznaczenia potrzeba przeważnie fachowej literatury i mikroskopu
